|
نقش بینابینی فرهنگی در ماندگاری بافت‌های تاریخی؛ مطالعۀ موردی: بافت تاریخی آران و بیدگل
|
| احمد دانائی‌نیا*، محمدحسن عارفی |
|
|
|
چکیده: (55 مشاهده) |
گذار از دنیای سنت به تجدد، معانی و تفاسیر مختلفی دارد، اما به نظر می‌رسد آنچه فصل مشترک همۀ جوامع دارای پشتوانۀ فرهنگی‌تاریخی است، آن است که حرکت در مسیر تجدد به‌منزلۀ نفی گذشته نیست. بررسی جایگاه معماری در کشوری همچون ایران و واکاوی میزان پیوند حال با گذشته نشان می‌دهد که به معماری تاریخی آن‌گونه که باید، توجه نکرده‌ایم و در بهینه‌ترین حالات و شرایط، در پوسته‌ها و ظواهر متوقف شده‌ایم. به نظر می‌رسد به‌سبب پیوند عمیق میان فرهنگ و معماری، به‌ویژه در شهرهای دارای هویت فرهنگی‌تاریخی، امکان تولید معماری غنی و ماندگار وجود دارد. آران و بیدگل به‌سبب پیشینۀ غنی در دو حوزۀ فرهنگی و معماری، در زمرۀ شهرهایی است که در جریان تحولات ناشی از دوران مدرن، در کشاکش توقف در سنت و حرکت در مسیر تجدد، دستخوش تحولاتی گردیده که در این پژوهش از آن به معماری بینابینی نام برده شده است. پرسش پژوهش آن است که بینابینی فرهنگی چیست و تبیین درست آن چگونه می‌تواند ضامن حیات فرهنگی‌تاریخی شهر تاریخی شود؟ نتایج نشان می‌دهد که اقتصاد و معماری دو مؤلفۀ مهمی هستند که نوع مواجهه و نحوۀ تعامل آن‌ها، نقش تعیین‌کننده‌ای در حیات فرهنگ معماری آران و بیدگل خواهد داشت و در حفظ یکپارچگی بافت تاریخی مؤثر خواهد بود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: بینابینی فرهنگی، معماری، ماندگاری، بافت تاریخی، آران و بیدگل. |
|
|
متن کامل [PDF 399 kb]
(37 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/7/2 | پذیرش: 1398/12/10 | انتشار: 1398/12/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
