Translators and commentators of Nahj al-Balagha in Kashan from the 6th to the 10th Centuries of Hijri

Emami, Morteza

doi:10.22052/kashan.2023.252507.1075

Translators and commentators of Nahj al-Balagha in Kashan from the 6th to the 10th Centuries of Hijri

Document Type : Original Article

Author

Morteza Emami

Assistant Professor of the Islamic Studies Department, University of Kashan, Kashan, Iran

10.22052/kashan.2023.252507.1075

Abstract

Introduction
The tradition of translating and commenting on authentic religious texts has been common since ancient times. Commentary on Nahj al-Balagha has also had a special place. Researchers have considered the 6th century as the period of Shi’te scientific stagnation. But in the same century, commentaries on Nahj al-Balagha increased due to these goals: a) the protection of Shi’te heritage, b) an explation of difficult words, c) the description of theological and philosophical foundations, d) the explanation of historical events, e) an emphasis on literary and rhetorical points, f) the expansion of spirituality, g) a criticism of previous commentators, h) a documentary review of narrations. From the sixth to the tenth centuries, the region of Kashan was an important area in the development and promotion of Nahj al-Balagha education. Scholars such as Seyed Abu al-Reza Ziauddin, Fazlullah Hosseini Ravandi, Qutb al-Din Ravandi, and Mullah Fatahullah Kashani were of among them. Seyed Fazlullah Rawandi and Qutb al-Din Rawandi were among the first people who became well-know for their first translations of Nahj al-Balagha. Abu al-Reza Ravandi's commentary on Nahj al-Balagha in the sixth century is the first commentary on Nahj al-Balagha. Qutb Ravandi's book, Minhaj al-Bara'ah, from the same century and Mullah Fathollah Kashani's book from the 10th century were other documents explaining Nahj al-Balagha in other centuries. Qutb Rawandi's Minhaj al-Bara'ah was used by other commentators in the transmission of Shi’te theological ideas and in the development and promotion of wisdom. Mullah Fathullah Kashani also wrote the first Persian commentary on Nahj al-Balagha, which played a great role in the flourishing of Islamic civilization.
Materials and Methods
This article examines the works and biographies of the translators and commentators of Nahj al-Balagha with a descriptive and analytical approach. A comparative study was done with the a descriptive method focusing on works from the 6th to the 10th centuries of Hijri with an emphasis on commentators from Kashan. For this purpose, the sources and old manuscripts available in the library of Ayatollah Murashi Najafi were used. Also, manuscript sources included two books from Ibn Belko from Astan Quds Razavi library. A copy from Ibn Nazwayh Qomi who wrote a copy of Sheikh Tusi's al-Istbasar in 569 was also used. The second version of Nahj al-Balagha by Abu al-Reza, which contained additional different parts was also used. The works of famous scholars, considered among the pioneers and wrote commentaries on Nahj al-Balagha in the 6th to 10th centuries of Hijri were used. The Qazi Abdul Jabbar Mu'tazili (415-359 AH), Seyed Fazlullah Rawandi (570 AH), Qutb al-Din Ravandi (573 AH), Ibn Abi Al-Hadid (586-656 AH), Ibn Maithamse books included those by Bahrani (636 - 699 AH) , Alama Hali (648-726 AH), and Mullah Fathullah Kashani (988 AH). It also used books by the later writers who wrote descriptions or lists on Nahj al-Balagha such as: Seyed Habib-Allah Khoi (1324 AH), Mullasaleh Qazvini (1271 AH), Muhammad Abdo (1323 AH), and Muhammad Hassan Nael Mirsafi (1935 AH). By analyzing and comparing these sources, the method to validate the first Nahj al-Balagha by scholars in Kashan from the sixth the to tenth centuries was obtained.
Results and Findings
The results and findings of this article were: a) the first description of Nahj al-Balaghah [according to the brief descriptions on the lines] belonged to Ab al-Reza Fazlullah Kashani; b) commentaries of Qutb Rawandi and Mullah Fathullah Kashani had significant role in the development and promotion of religious, literary, and rhetorical doctrines from the sixth to the tenth centuries.

Conclusion
Commentary has always played a great role in the flourishing of Islamic civilization. Kashan has played a significant role in Nahj al-Balagheh due to great scholars such as Seyyed Abu al-Reza Fazlullah Rawandi, Qutb al-Din Ravandi, and Mullah Fatehullah Kashani. From the 6th to the 10th centuries, despite the political restrictions, the city of Kashan was an important domain in the development and promotion of Nahj al-Balagha education. Abu al-Reza Ravandi's description of Nahj al-Balagha in the sixth century is the first description of Nahj al-Balagha because his short explanations at the end of the lines were descriptions. Qutb al-Din Ravandi’s Minhaj al-Bara'ah was the focus of other commentaries in the transmission of Shi’te theological ideas in the sixth century. Seyed Fazlullah Rawandi and Qutb Rawandi are known as the first translators of Nahj al-Balagha. The foundations of commentary were laid by Seyed Fazlullah Rawandi and Qutb Rawandi in the sixth century. In the 6th century, there were prominent commentators of Nahj al-Balagha. Beyhaqi Kidari, Webari Khwarazmi, Fakhr al-Din Razi, Saghani, Ibn Abi Al Hadid, Ibn Maitham Bahrani; the commentors in the seventh century included Allameh Hali, Taftazani, Ibn Ataqi, Elahi Ardabili. In the 10th century, the valuable book Tanbiyyah al-Ghaflin wa Tazkirah al-Arifin was written by Mullah Fatullah Kashani as the first Persian explanation of Nahj al-Balagha. Mullah Fathullah Kashani tried not only to spread the knowledge of Nahj al-Balagha in his description but also to develop it using the political conditions of his time.

Keywords

References

The Holy Quran. [In Persian].

Aghabozur Tehrani, M. M. (1987). AH Al-Dhariyyah to Al-Shiya's works. Researcher: Alineqi Manzavi. Qom: Ismailian. [In Persian].

Alama Hali, H. (1981). AH Rijal al-Allamah al-Hali. Proofreader: Mohammad Sadiq Bahr al-Uloom. Qom: Al-Sharif al-Radhi Publications. [In Persian].

Alama Majlisi, M. B. (1982). AH, Bihar al-Anwar. Researcher: Seyyed Ibrahim Mianji, Mohammad Bagharboodi. Beirut: Daralahiya al-Tarath. [In Persian].

Amin, M. (2000). A.H. Ayan al-Shi'a. Research: Hassan Amin. Beirut: Dar al-Taraif for the press. [In Persian].

Atardi Guchani, A. (1994). Scholars of Khorasan and Nahj al-Balagheh. Tehran: Atard Publications. [In Persian].

Awqaf and charity organization. (1999). Ibn Ataighi. Waqf Magazine of Eternal Legacy (Special Nahj al-Balagha): No. 25 and 26, pp. 97-98. [In Persian].

Aya Hayat Foundation, a group of writers. 2000. Getting to know Nahj al-Balagha. Ayah Hayat cultural institution publications. [In Persian].

Bahrani, M. (2000). A.H. Description of Nahj al-Balagha. Second edition. Tehran: Neshar al-Katab. [In Persian].

Bahrani, H. (2008). The chains of al-Hadid in Ibn Abi al-Hadid's taqeed. Researcher: Mohammad Isa al-Maqbas. Beirut: Dar al-Mahjah al-Bada. [In Persian].

Beyhaqi, A. (1988). AH Ma'araj Nahj al-Balagha. Researcher: Mohammad Taghi, scholar. First edition. Qom: Publisher of Ayatollah Marashi Najafi Public Library. [In Persian].

Boroujerdi, M. (2001). A look at the descriptions of Nahj al-Balagheh. Qobsat Quarterly. No. 19. pp. 126-137. [In Persian].

Daneshpazhuh, M. T. (1974). Sh. List of microfilms of Tehran University Central Library. First edition. Tehran: Tehran University Press. [In Persian].

Debiri-Najad, B. (2004). Selajqah and the expansion of Persian literature, Chashmaz Publishing House. Cultural Communications, No. 17, pp. 57-60. [In Persian].

Effendi, A. (1994). A.H. Riaz al-Ulama and Hayaz al-Fazla. Qom: Ayatollah Najafi Marashi Library. [In Persian].

Gholam Ali, A. (2021). AD, Nahj al-Balagha identification. Tehran: Samit Publications. 8th edition. [In Persian].

Hosseini Ashkouri, A. (1993). AH Translations of al-Rijal. Qom: Ayatollah al-Azami Murashi Najafi library. [In Persian].

Ibn Abi al-Hadid, A. (1959). Description of Nahj al-Balagha. Qom: Ayatollah Najafi Marashi Library. [In Persian].

Islamic Encyclopedia Foundation. (1983). Islamic world encyclopedia. Tehran: Islamic Encyclopaedia Foundation Publications. [In Persian].

Jahan Bakhsh, J. (2005). Al-Dibaj Al-Wadhi, Commentary on Nahj al-Balagha from the first half of the 8th century. Safina, No. 10, pp. 179-188. [In Persian].

Kashani, H., & Kashani, A. (1999). Labab-al-Aqab in Al-Qab-Al-Atyab. Tehran: Bozarjamohri Mostafavi Publishing House. [In Persian].

Kasri Dehkordi, F., & Baharzadeh, P. (2015). The variety of types of hadith writing among Iranians of the 6th century. Hadith Research Journal, 8 (15), pp. 176-143. [In Persian].

Mahdavi Damghani, M. (2000). The progress of history in the description of Nahj al-Balagha. Tehran: Nei Publishing. [In Persian].

Masoudi Khomeini, A. (2012). In the light of hadith. Qom: Dar al-Hadith. [In Persian].

Modarrese Tabrizi, M. A. (1990). Rehana Al-Adab in the translations of the well-known Balkaniye O Al-Laqb. Tehran: Khayyam bookstore. [In Persian].

Mohd Nouri, H. (1987). AH Khatama Mustardak Al-Wasail. Qom: Al-Al-Bayt Foundation for Revival of Tradition. [In Persian].

Mousavi Khansari, M. B. (2011). Ruzat al-Jannat fi ahval al-Ulama wa al-Sadat. Qom: Ismailian. [In Persian].

Nafisi, S., Rastkar, F., Haeri, A. (2011). List of manuscripts of the Islamic Parliament Library. Tehran: Publications of the Islamic Parliament Library. [In Persian].

Naraghi, H. (1966). Social History of Kashan. Tehran: Institute of Social Studies and Research. [In Persian].

Paknia, A. (1959). A look at the Persian translations of Nahj al-Balagha. Farhang Kausar, No. 46, pp. 76-80. [In Persian].

Qasempour, M. & Salami, M. (2018). Seyyed Abulreza Rawandi's role in the expansion of the Shia hadith heritage. journal of Kashan Science, No. 14 (22 consecutive), pp. 55-80. https://doi.org/10.22052/1.14.55. [In Persian].

Qasimpour, M. (2004). Qutb Rawandi and Narration of Nahj-ul-Balagha. Journal of Kashan Science, No. 1, pp. 103-115. [In Persian].

Qutbuddin Ravandi, S. (1985). Minhaj-al-Bara'a fi Sharh Nahj-al-Balagha. Qom: Ayatollah Murashi Najafi Library. [In Persian].

Qutbuddin Rawandi. (2008). AH, Description of Nahj al-Balagha. Qom: Tebayan Cultural and Information Foundation Publishing. [In Persian].

Rasafi, M. (2016). Ibn Maitham and the description of Nahj al-Balagheh. Mithaq Amin (Research Quarterly of Ethnicities and Religions), No. 4, pp. 129-163. [In Persian].

Samani, A. (2003). AH, Al-Ansab.Rresearcher: Abdur Rahman. Hyderabad: Majlis of the Islamic Encyclopedia. [In Persian].

Sattar, H. (2008). A research on the life and works of Mullah Fethullah Kashani. Kashan Studies Magazine, 4 (1), pp. 212-181. [In Persian].

Shafii, M. (1970). Shia commentators. Tehran: Tehran University Press. [In Persian].

Zidane, G. (2004). History of Islamic Civilization. Translated by Ali Javaher Kalam. Tehran: Amir Kabir. [In Persian].

References

قرآن کریم.

آقابزرگ‌ تهرانی، محمدمحسن. (۱۴۰۸ق). الذریعة إلى تصانیف الشیعه (علینقی منزوی، محقق). قم: اسماعیلیان.

اقبالی، عباس. (۱۳۸۴). سید ابوالرضا راوندی کاشانی عربی‌سرا. کاشان‌شناسی، شمارۀ ۲، ۱ـ۱۸.

ابن‌ابی‌الحدید، عبدالحمید. (۱۹۵۹م). شرح نهج‌البلاغه. قم: کتابخانۀ آیت‌الله نجفی مرعشی.

افندی، عبدالله. (۱۴۱۵ق). ریاض العلماء و حیاض الفضلاء. قم: کتابخانۀ آیت‌الله نجفی مرعشی.

امین، سید محسن. (۱۴۲۱ق). أعیان الشیعه (حسن امین، محقق). بیروت: دارالتعارف للمطبوعات.

پاک‌نیا، عبدالکریم. (۱۳۷۹). نگاهی به ترجمه‌های فارسی نهج‌البلاغه. نشریۀ فرهنگ کوثر، شمارۀ ۴۶، ۷۶ـ۸۰.

بحرانی، سید هاشم. (۱۴۳۰ق). سلاسل الحدید فی تقیید ابن ابی‌الحدید (محمد عیسی آل مکباس، محقق). بیروت: دارالمحجة البیضاء.

بحرانی، میثم بن علی. (۱۳۷۹ق). شرح نهج‌البلاغه. تهران: نشرالکتاب.

بروجردی، مصطفی. (۱۳۸۰ش). نگاهی به شرح‌های نهج‌البلاغه. فصلنامۀ قبسات، شمارۀ ۱۹، ۱۲۶ـ۱۳۷.

حدادعادل، غلامعلی. (۱۳۶۲ش). دانشنامۀ جهان اسلام، تهران: انتشارات بنیاد دایرةالمعارف اسلامی.

بیهقی، علی بن زید. (۱۴۰۹ق). معارج نهج‌البلاغه (محمدتقی دانش‌پژوه، محقق). قم: ناشر کتابخانۀ عمومی آیت‌الله ‌مرعشی نجفی(ره).

جزینی درچه، رسول. (۱۴۰۰ش). کاوشی دربارۀ سید ابوالفضل راوندی و روایت کتاب الصحاح فی اللغة. آینۀ پژوهش، شمارۀ ۱۹۱، ۲۱۷ـ۲۵۱.

جمعی از نویسندگان. (۱۳۷۹ش). آشنایی با نهج‌البلاغه. بی‌جا: انتشارات مؤسسۀ فرهنگی آیۀ حیات.

جهان‌بخش، جویا. (۱۳۸۵ش). الدیباج الوضى، شرحى بر نهج‌البلاغه از نیمۀ نخست سدۀ هشتم. سفینه، شمارۀ 10، 179ـ188.

حاجیان حسین‌آبادی، رضا. (۱۳۹۴). «روش‌شناسی منهاج ‌البراعه قطب راوندی»، پژوهشنامه نهج‌البلاغه، ۳ (۱۰)، ۱۲۳ـ۱۴۸.

حسینی اشکوری، سید احمد. (۱۴۱۴ق). تراجم الرجال. قم: کتابخانۀ آیت‌الله ‌العظمى مرعشی نجفی.

دانش‌پژوه، محمدتقی. (۱۳۵۳ش). فهرست میکروفیلم‌های کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

دبیری‌نژاد، بدیع‌الله. (۱۳۸۴ش). سلاجقه و گسترش ادب فارسی. نشریۀ چشم‌انداز، ارتباطات فرهنگی، شمارۀ ۱۷، ۵۷ـ۶۰.

رصافی، محمد. (۱۳۸۶ش). ابن‌میثم و شرح نهج‌البلاغه. میثاق امین (فصلنامۀ پژوهشی اقوام و مذاهب)، شمارۀ ۴، 129ـ163.

زیدان، جرجی. (۱۳۸۴ش). تاریخ تمدن اسلام (علی جواهر کلام، مترجم). تهران: امیرکبیر.

سازمان اوقاف و امور خیریه. (۱۳۷۸ش). ابن‌عتایقی. مجلۀ‌ وقف‌ میراث‌ جاویدان‌ (ویژۀ نهج‌البلاغه)، شمارۀ‌ ۲۵ و ۲۶، ۹۷ـ۹۸.

ستار، حسین. (۱۳۸۸ش). پژوهشی در زندگی و آثار ملا فتح‌الله کاشانی. مجلۀ کاشان‌شناسی، ۴ (۱)، ۱۸۱ـ۲۱۲.

سمعانی، عبدالکریم. (۱۳۸۲ق). الأنساب (عبدالرحمن المعلمی الیمانی، محقق). حیدرآباد: مجلس دائرةالمعارف العثمانیه.

شفیعی، محمد. (۱۳۴۹ش). مفسران شیعه. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

عطاردی قوچانی، عزیزالله. (۱۳۷۳ش). علمای خراسان و نهج‌البلاغه. تهران: انتشارات عطارد.

علامه حلى، حسن بن یوسف. (۱۴۰۲ق). رجال العلامة الحلی (محمدصادق‌ بحرالعلوم، مصحح). قم: انتشارات الشریف الرضی.

علامه مجلسی، محمدباقر. (۱۴۰۳ق). بحار الانوار (سید ابراهیم میانجی و محمدباقر بهبودی، محققان). بیروت: دارالاحیاء التراث.

غلامعلی، احمد. (۱۴۰۰ش). شناخت‌نامۀ نهج‌البلاغه. تهران: انتشارات سمت.

قاسم‌پور، محسن، و سلامی، محمد. (۱۳۹۸ش). نقش سید ابوالرضا راوندی در گسترش میراث حدیثی شیعه. دوفصلنامۀ علمی کاشان‌شناسی، شمارۀ ۱۴ (پیاپی۲۲)، ۵۵ـ۸۰. https://doi.org/10.22052/1.14.55

قاسم‌پور، محسن. (۱۳۸۴). قطب راوندی و شرح نهج‌البلاغه. دوفصلنامۀ علمی کاشان‌شناسی، شمارۀ ۱، ۱۰۳ـ۱۱۵.

قطب‌الدین راوندی، سعید بن هبة‌الله. (۱۳۶۴ش). منهاج‌ البراعة فی شرح نهج‌البلاغه. قم: کتابخانۀ آیت‌الله مرعشی نجفی.

قطب‌الدین راوندی. (۱۳۸۷ق). شرح نهج‌البلاغه. قم: نشر مؤسسۀ فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان.

کاشانی، حبیب‌الله، و کاشانی، ابوالقاسم. (۱۳۷۸ش). لباب ‌الألقاب فی القاب ‌الأطیاب. تهران: نشر کتاب‌فروشی بوذرجمهری مصطفوی.

کسری دهکردی، فرشته، و بهارزاده، پروین. (۱۳۹۵ش). تنوع گونه‌های حدیث‌نگاری نزد ایرانیان قرن ششم. دوفصلنامۀ حدیث‌پژوهی ۸ (۱۵)، ۱۴۳ـ۱۷۶.

محدث نوری، حسین. (۱۴۰۸ق). خاتمة مستدرک الوسائل. قم: مؤسسۀ آل‌البیت(ع) لاحیاء‌التراث.

مدرس تبریزی، محمدعلی. (۱۳۶۹ش). ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیة او اللقب. تهران: کتاب‌فروشی خیام.

مسعودی خمینی، عبدالهادی. (۱۳۹۱ش). در پرتو حدیث. قم: دارالحدیث.

موسوی، سید حمید، و مردانی، مهدی. (۱۳۹۷). روش واژه‌شناسی قطب‌الدین راوندی در شرح نهج‌البلاغه. پژوهشنامه علوی، ۹ (۱۷)، ۸۱ـ۹۸.

موسوی خوانساری، محمدباقر. (۱۳۹۰)ش، روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات. قم: اسماعیلیان.

مهدوی دامغانی، محمود. (۱۳۷۹ش). جلوۀ تاریخ در شرح نهج‌البلاغه. تهران: نشر نی.

ن‍راق‍ی‌، ح‍س‍ن. (۱۳۴۵ش). تاریخ اجتماعی کاشان. تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی.

نفیسی، سعید، راستکار، فخری، و حائری، عبدالحسین. (۱۳۹۰ش). فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی. تهران: انتشارات کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی.