گذر و نظری سبک‌شناختی در نوشته‌های بابا افضل کاشانی

نویسندگان

چکیده

بابا افضل از حکیمان، نویسندگان و شاعران بزرگ نیمه دوم سده ششم و آغاز سده هفتم است. روزگاری که از یک‌سو بیشتر دانشمندان نوشته‌های خویش را به عربی می‌نوشتند و از دیگر سو، نثر فارسی به تکلف و تصنع بسیار دچار شده بود. در چنین روزگاری بابا افضل تقریباً همه آثار خویش را به زبان فارسی شیوا و رسایی نوشت که نه سره‌گرا بود و نه عربی‌گرا و نه مصنوع و متکلف، و از این راه به زبان فارسی خدمت بزرگی کرد. بسامد واژگان فارسی، ترکیب‌سازی-های زیبا و شیوا، معادل‌سازی برای اصلاحات علمی و فلسفی، ترکیب‌های عطفی و توضیحی، جمله‌بندی‌های کوتاه، آوردن بخش‌های فرعی جمله مانند مفعول، متمم، قید و... بیشتر پس از فعل، واژگان و ترکیبات کم‌کاربرد، واژگان فریبنده وکاربرد واژگان و ترکیبات در معانیی جز معانی امروزی، برخی از ویژگی‌های سبکی زبان او هستند که در این مقاله با آوردن نمونه‌هایی بررسی شده‌اند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Stylistic Look at Bābā Afzal’s Writing

نویسندگان [English]

  • S. Mohammad Rāstgoo
  • MohammadFarid Rāstgoofar
چکیده [English]

Bābā afzal is one of the greatest scholars and poets of late 6th century and early 7th. Once most scientists created their works in Arabic, he wrote in Persian on the other hand Persian verse was abundant with labored and complicated words. On those days, Bābā afzal was involved in creating simple and fluent verse. His idiom was neither Arabesque, nor pure and labord. That is his service to Persian language. There are some stylistic features in his idiom including the abundance of Persian words, fine combinations, equivalence for scientific words, explanatory combinations, short expressions, subsequent parts, such as verb, complement, object and etc. Unparalleled combinations as well as charming words and the use of different modern meanings are discussed in his works.

کلیدواژه‌ها [English]

  • BāBā Afzal
  • Persian verse
  • charming words
  • combination