بررسی شیوه‌های احراز وثاقت متن قرآن از دیدگاه مرحوم فیض کاشانی

نویسنده

چکیده

احراز وثاقت هر متنی اعم از آسمانی و غیر آسمانی، شرط نخست برای اعتبار فهم مخاطب است. این احراز در گرو عناصری متعدد، از جمله حصول اطمینان به بقای متن بدون کاهش و افزایش یا تغییر و تبدیل در اجزای آن است. وثاقت متن قرآن در مقام بقا در آثار مرحوم فیض کاشانی با سه شیوه «ابطال تغییر در متن»، «تدارک تغییر متن» و «تفکیک در اجزای متن» احراز شده است. شیوه نخست با دو اهرم ایجابی در اثبات تحریف ناپذیری قرآن و سلبی در ابطال ادلّه تحریف، شکل گرفته و این نظریه بیشتر مورد اعتماد مرحوم فیض به شمار می‌آید. شیوه دوم «حجیّه القرآن بین الدفتین» را پیشنهاد می‌کند که در آن، احتمال تحریف متن موجود، با دستور معصومان برای رجوع به همین قرآن، تدارک می‌شود. در نظریه سوم وثاقت هر بخشی از قرآن به طور جداگانه و بر اساس نیاز مستنبط تحصیل می‌شود. هر چند شیوه اول و دوم پیشینۀ کهن دارند، شیوه سوم نخستین بار به طور سربسته از ناحیه مرحوم فیض مطرح شده و سپس در قرون اخیر میان برخی از دانشمندان بزرگ علم اصول بسط یافته و ارکان آن مدلّل شده است. احراز وثاقت متن قرآن در میان شیوه‌های مذکور جز با ابطال احتمال تغییر متن، امکان‌پذیر نیست و دو شیوه دیگر با چالش‌های جدی روبه‌روست.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Textual Validity of the Holy Quran from Feiz Kashani’s viewpoint

نویسنده [English]

  • F. Najjarzadegan
چکیده [English]

Textual validity is the prerequisites of the authenticity of comprehension in all divine or non-divine texts. This can be tested by making sure that the original text has remained intact. Feiz Kashani has tried to show the textual validity of Quran in three ways. His first approach is to show the impossibility f distortion. The second is through cross-referencing by the immaculate imams to the existing text. The third approach is a piece-meal one and has been Feiz’s own edition to the existing validation approaches.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Feiz Kashani’s
  • Quran
  • Distortion